Tytuł: Cień wiatru
Autor: Carlos Ruiz Zafón
Cykl/Seria: Cmentarz zapomnianych książek (tom 1)
Wydawnictwo Muza
Liczba stron: 515
Moja ocena: 4/6
Książkę dostałam na urodziny od swojej najlepszej przyjaciółki, która miała trundy orzech do zgryzienia tym razem z moim prezentem, bo co roku zawsze jej mówiłam jaki tytuł książki chciałaby dostać, a teraz powiedziałam jej, żeby pomyślała jaką książkę mogłaby mi kupić i dzięki temu wiem, że od czasu do czasu mnie słucha ;P. Co prawda urodziny miałam już jakiś czas temu, ale tak jak obiecałam, w końcu zabrałam się za tę książkę i przeczytałam.
Kiedy Daniel ma dziesięć lat, jego tata zabiera go na Cmentarz Zapomnianych Książek, gdzie ma wybrać dla siebie tylko jedną książkę spośród tysiąca innych porzuconych historii. Chłopiec wybiera Cień wiatru Juliana Caraxa. Książka tak bardzo fascynuję chłopca, że postanawia odnaleźć inne książki tego autora. Mijają lata, a Daniel poznaje historię Juliana autora książki, po nitce do kłębka poznaję tajemnice oraz ból, jaki towarzyszył Julianowi. Jest też pewna osoba, która bardzo pragnie dostać ten egzemplarz książki, aby ją zniszczyć jak wszystkie inne książki Juliana,
Danielowi towarzyszymy od najmłodszych lat, przeżywamy z nim tęsknotę za zmarłą matką, pierwszą miłość, bunt, marzenia oraz kłótnie z przyjacielem. Podróżujemy z nim po Barcelonie, która dość dobrze możemy poznać poprzez opisy. Zagłębiamy się w dość ciekawą, mroczną, pełną bólu opowieść. W książce znalazłam dużo cytatów, które powodowały, że musiałam się zatrzymać i pomyśleć. Cień wiatru ma w sobie coś takiego, że pomimo swoich przydługich opisów, ciągle trzyma czytelnika przy sobie, aby bawić, zasmucać, przerażać oraz zaskakiwać.
W tym cyklu są, jeszcze dwa tomy, które wiążą się niektórymi wątkami i osobami, ale każdy tom ma swoją własną opowieść i jak na razie nie czuję potrzeby kontynuować tych historii, może z czasem ponownie skuszę się do poznania kolejnych książek.
Zachęca was do zapoznania się z historią Daniela, która pozwoli na kilka chwil was przenieść do Barcelony i ruszyć szlakiem palonych książek.
