Autor: Robin Wasserman
Tytuł: Siedem grzechów głównych. Nieczystość.
Liczba stron: 300
Wydawnictwo Ole
Moja ocena: 1,5/6
Wstyd się przyznać, ale kupując, tę książkę nie wiedziałam, co się w niej kryje i zrobiłam to pod wpływem jej okładki oraz tytułu, który niezmiernie mnie za intrygował. Kiedy już decyduję się, na jakiś zakup książki, czytam o niej, bardzo dużo opinii. Kupując tę książkę w koszach z tanimi książkami, kupiłam niestety drugi tom tej serii i mam nadzieje, że będzie o wiele lepsza niż ten pierwszy tom.
Fabuła książki jest prosta i mało wciągająca, proste czytadło, przy którym można się odmóżdżyć, a potem odłożyć na półkę i można spokojnie o niej zapomnieć. W książce mamy grupkę znajomych, chociaż wydaje mi się, że nawet użycie słowa znajomi to jest gruba przesada, którzy mieszkają w nudnym małym miasteczku. Wszystko się zmienia, kiedy do miasta przyjeżdża nowa dziewczyna z wielkiego miasta i nowy przystojny nauczyciel. Każdy z bohaterów książki pragnie osoby, której nie może mieć, zrobią wszystko, by osiągnąć swój cel, nie zważając na to, czy komuś przy tym nie stanie się krzywda. Bohaterowie tej książki mnie nie zachwycili, byli jacyś tacy strasznie płytcy, chyba nawet brodzik od prysznica jest przy nich głębszy. Próbuję przypomnieć sobie imię chociaż jednego bohatera, ale nie potrafię.
Książka strasznie mnie zawiodła, chociaż pomysł z głównymi grzechami był fajny tylko, chyba coś poszło nie tak. Kiedy brnęłam przez kolejne kartki, miałam nadzieje, że w końcu książka się rozkręci, a tu klapa. Przede mną jeszcze drugi tom i modle się, żeby była o wiele lepsza niż pierwsza.
